چهارشنبه، ۱۵ مرداد ۱۴۰۴
1.تحسین واقعگرایانه، نه اغراقآمیز
مثال: بهجای «تو نابغهای»، بگویید: «این نقاشی رو با حوصله کشیدی!»
2.اجازه اشتباه کردن
اشتباه بخشی از یادگیری است. بدون سرزنش، اجازه بدهید کودک از اشتباه درس بگیرد.
3.واگذاری مسئولیتهای کوچک
مشارکت در کارهای خانه یا مدرسه، حس مفید بودن را در کودک تقویت میکند.
4.گوش دادن فعال
نگاه مستقیم، سکوت مؤثر و توجه واقعی در زمان صحبت کودک = احترام به شخصیت او.
5.تشویق به تجربهی جدید
کودک را برای شرکت در فعالیتهای تازه مثل تئاتر، موسیقی یا ورزش حمایت کنید—even if they’re afraid at first.
6.مقایسه ممنوع
مقایسه با دیگران اعتمادبهنفس را تخریب میکند. هر کودک یک مسیر منحصر بهفرد دارد.
7.آموزش حل مسئله
بهجای ارائه جواب، کمک کنید تا کودک خودش راهحل پیدا کند: «به نظرت الان باید چی کار کنیم؟»
8.الگوی رفتاری باشید
کودک وقتی شما را در حال تصمیمگیری با اعتماد میبیند، از شما الگوبرداری میکند.
9.استفاده از زبان مثبت
مثلاً بگویید: «بار قبل سخت بود، ولی این بار بهتر پیش رفتی.»
10.تقویت توانایی ابراز وجود و «نه گفتن»
با تمرین نمایش یا بازی، به کودک بیاموزید که نظرش مهم است و حق دارد مخالفت کند.
منابع علمی مقاله:
American Psychological Association (APA) – رشد روانی کودکان و اثر اعتمادبهنفس
Harvard Center on the Developing Child – توسعه مهارتهای اجتماعی در سنین پایین
Child Mind Institute – راهکارهای پرورش عزتنفس در خانواده
Parenting with Love and Logic – تکنیکهای تربیتی برای پرورش استقلال و مسئولیتپذیری
🧾 نتیجهگیری
رشد اعتمادبهنفس در کودک، از دل تعاملات روزمره آغاز میشود—از گوش دادن واقعی والدین، از اشتباهات بدون ترس، از اجازه تجربه. این مهارت با او بزرگ میشود و پایهگذار شخصیت سالم در آینده خواهد بود. فراموش نکنیم: هر کودک توانمند است، اگر باورش کنیم.